دانشی که در این صفحه ارائه شده، پیشرفته است و شامل اطلاعاتی برای کسانی است که می‌خواهند با بانو آستارته عمیق‌تر آشنا شوند. همچنین حاوی دانش هیراتیک مانند نام‌های الهی آستارته است.

در خصوص اطلاعات تکمیلی در مورد نام‌های الهی، اینها نام‌هایی هستند که از نظر عددی نام‌های الهی صحیحی برای استفاده در احضار و فراخوانی هستند:

Inanna [سومری]، Aphrodite/Artemis/Demeter [یونان باستان]، Diana/Venus/Ceres [رومی]، Freya [نورس/ژرمنی]، آستارته/Ashtart [کنعانی]، Isis/Aset/Ashet [مصری]، Ishtar [آشوری]، Tanit-Ashtart یا Ashtaroth [فنیقی]، Atargatis [سریانی]، Usash [ریگ ودا]

نام‌های دیگر:

 * مشکلی نیست که گاهی او را Astaroth، یا حتی Venus، یا Isis بنامیم. با این حال، نام‌های هیراتیک در بالا ذکر شده‌اند و بهترین ارتباط را برای کارهای معنوی مانند احضار فراهم می‌کنند.

اینانا، الهه بزرگ، بالاترین اشکال قدرت معنوی و همچنین تعداد زیادی از مهم‌ترین ایده‌آل‌های جهانی را در خود جای داده است. آستارته چنان الهه‌ای برجسته و قدرتمند است که توسط تمام ادیان پاگانی باستان تحت نام‌ها، القاب و هویت‌های مختلف پرستش شده است.

طبیعتاً، او یک الهه پاگانی است که دشمن پیوسته در وحشت و بیم از اوست. منابع یهودی نام الهی او را تحریف کردند و آن را "Astoreth" نامیدند و با اصطلاحات تحقیرآمیز از او یاد کردند. بدنامی علیه او بزرگ، بی‌پایان، و تنها با شیطان و Beelzebub، یا برادر دوقلوی او عزازل قابل مقایسه است. در سومر، آنها همچنین برادر و خواهر بودند، با عزازل که Shammash/Utu بود و او خواهرش [اینانا] بود. هر دو از سوی شیطان و انلیل اختیارات گسترده‌ای برای هدایت بشریت به سوی روشنگری دریافت کردند.

Venus

Isis

Aphrodite

Astarte

Inanna

آستارته در کتاب مقدس دشمن ذکر شده است، به عنوان یک الهه "ملعون" که شهرت جهانی داشت و البته بی‌اندازه مورد افترا و بدگویی یهودیان قرار گرفت. یهودیان تنها مردمی در روی زمین هستند که به این الهه و تمام آنچه او نمایندگی می‌کند، افترا زده‌اند. اغراق نیست اگر بگوییم آستارته محبوب‌ترین الهه زن در طول تاریخ بشریت بوده است، با وجود اینکه بسیاری از الهه‌ها نقشی جاودانه ایفا کرده‌اند، اما او به وضوح در خط مقدم ایستاده است.

یکی از بزرگترین حملاتی که آستارته دریافت کرده، صرفاً برابر دانستن او با زیبایی بیرونی، یا جنبه‌هایی از فحشا است، که همگی ریشه در حملات خاخامی علیه این الهه بزرگ دارند. این افترا در کتاب مقدس و همچنین در آثار بعدی خاخامی تداوم یافته است. آستارته هنگام نوشتن این صفحه، قویاً به من تأکید کرد که توضیح دهم نمادگرایی او عشق در تمام سطوحش است، در حالی که شخصیت کامل او را پوشش می‌دهد. عشق سطوح بسیاری دارد و صرفاً جنسی نیست، آنگونه که معمولاً توسط دشمن یا افرادی که توسط اطلاعات ناقص گمراه شده‌اند، ترویج می‌شود.

حقیقت اصلی پشت نمادگرایی عمده آستارته، این است که او الهه عشقی است که روح را متحد می‌کند، یک قدرت معنوی عمیق که بر جهان تسلط دارد. در این میان، اینانا/آستارته/آفرودیت نیز بر عشق در سطوحی مانند سطح جنسی یا تولیدمثلی حکومت می‌کند. به همین ترتیب، او بیان کرده است که مردم باید به یاد بیاورند که عشق، به جز عشق شهوانی و جنسی، عشقی است که ما به خانواده، سنت، یکدیگر داریم، اما همچنین، قوی‌ترین پیوند عشقی است که بین مادر و فرزندان شکل می‌گیرد. هیچ حمله یهودی هرگز نمی‌توانست به شکوه او برسد. او هنوز در سراسر جهان محبوب، مورد تقدیر و احترام باقی مانده است.

تمام قدرت‌های او همانطور که در این صفحه توضیح داده شد، تنها قطره‌هایی در دریای ابدی قدرت و دانش آستارته هستند. کتاب مقدس پر از این ارجاعات گروتسک است که الهه بزرگ را تحقیر می‌کند.

حتی دشمن به طور کامل می‌داند که این‌ها نماینده شخصیت واقعی آستارته نیستند، که در این صفحه ارائه خواهد شد، اما همه این‌ها بخشی از تبلیغات آن‌ها علیه بزرگترین الهه بشریت است.

«در زبان عبری کتاب مقدس، اسم astarot، که از نام الهی Ashtart/Astarte گرفته شده، به معنای "افزایش، نسل" است، که نشانه‌ای از کارکردهای باروری آستارته است. همچنین، در مصر آستارته به عنوان الهه باروری شناخته می‌شود، زیرا او، همراه با Anath، یکی از "الهه‌های بزرگی" نامیده می‌شود که "حامله می‌شوند اما زایمان نمی‌کنند."

اگرچه ویژگی‌های باروری او به اندازه کافی شناخته شده نیستند، آستارته همچنین با جنگ ارتباط دارد، که در چندین بازنمایی مصری که در آن سلاح‌های جنگی حمل می‌کند و در توصیفاتی در متون مصری و اوگاریتی که او را به عنوان یک الهه جنگجو توصیف می‌کنند، نشان داده شده است. [...]

او در چندین متن مصری هزاره دوم قبل از میلاد "بانوی آسمان" نامیده شده است، و در کتیبه Eshmunazor هزاره اول قبل از میلاد، او "آستارته والاترین آسمان‌ها" نامیده می‌شود. در صیدا فنیقی، شهری که بیشترین ارتباط را با آیین این الهه دارد (نگاه کنید به داوران ۱۰:۶؛ اول پادشاهان ۱۱:۵، ۳۳؛ دوم پادشاهان ۲۳:۱۳)، مکان مقدس او "والاترین آسمان‌ها" نامیده می‌شود. منابع فنیقی همچنین شناسایی آستارته با زهره، ستاره صبحگاهی و شامگاهی را گزارش می‌دهند. [...] در کتاب مقدس عبری، پرستش آستارته بارها محکوم شده است [...]» [۱]

نام آستارته، از نظر ریشه‌شناسی به کلمه یونانی باستان "Astron" نزدیک است که به معنای "ستاره" [۲] است، اشاره‌ای هم به زیبایی ستاره‌گون خود آستارته، و هم به این واقعیت که او با لقب‌های بسیاری مانند "ملکه آسمان" خوانده شده است. زیبایی آستارته، درونی و بیرونی، در اعصار غیرقابل درک بوده است.

کلماتی مانند Astro-logy از نام الهی او گرفته شده‌اند. یک لقب رایج که به بسیاری از Gods داده می‌شد و با نام آستارته مرتبط بود، "Astroos یا Astroa" [۳] بود که به معنای "او که از ستارگان است" می‌باشد. اشاره به نزول به بشریت و ورود Gods از ستارگان یک موضوع شناخته شده در تمام ادیان پاگانی باستان است.

حتی امروز در انگلیسی، ما ناخودآگاه زنان و مردان زیبا را که دارای زیبایی عمیقی هستند، "A Star" (یک ستاره) می‌نامیم تا این کیفیت ستاره‌گون را در مورد یک شخص تأیید کنیم. کلمه "Astreos" که به معنای "از ستارگان" است، یک لقب رایج یونانی باستان برای افرادی است که دارای ویژگی‌های ستاره‌گون یا برتر هستند، اما برای Gods نیز بسیار استفاده می‌شود. مجسمه آزادی، که تاج یک ستاره را در نیویورک بر سر دارد، نمادی از نفوذ آستارته در ایالات متحده است. خود این مجسمه، از کارهای هنری مصر الهام گرفته شده است. [۴]

ارتباط قدرتمند آستارته با Satan یک واقعیت خودبه‌خودی است. یکی از القاب مهم Satan، "EOSFOROS"، شکل یونانی باستان برای "Lucifer" لاتین، به معنای "آورنده نور" است. قسمت اول این کلمه، کلمه Eos، یک کلمه رمز برای آستارته است. Eos یک الهه از اساطیر یونان باستان است که بر نور سپیده‌دم حکومت می‌کند، نور معنوی ملایمی که زمان مناسبی برای مدیتیشن انسان‌ها است. Ushash، که نام سانسکریت برای Eos است، یک زمان مهم برای مدیتیشن هر روز است، همچنین به عنوان "زمان پرستش" در کد معنوی اشاره می‌شود. قسمت آخر کلمه "EOSFOROS"، "Foros" به معنای "آورنده" [۵] است و نماد نور ملایم سپیده‌دم است. [۶]

Lucifer در کتاب مقدس، پدر آستارته و Azazel، "پسر سحر/سپیده‌دم" نامیده شد. همین عنوان برای Eos نیز بود.

مجسمه آزادی و Eostre/Ostara، الهه بهار

از Eos یونان باستان، در یک تفسیر زبانی، ما همچنین پیوند مستقیمی با الهه مردم ژرمن "Eostre" داریم، که نام بازسازی شده او به نام "Austro" اشاره دارد که همانطور که قبلاً توضیح دادم، منبع نام آستارته محبوب ما در یونان باستان است. نام او به عنوان Eostre یا Ostara، ارتباط قوی و عشق او را به پدرش Satan Lucifer، و همچنین، رابطه قوی او را با Azazel/Apollo و ویژگی‌های نوربخش و حیات‌بخش تولد دوباره آنها نشان می‌دهد.

فصل او بهار است، فصلی که طبیعت بازسازی می‌شود و زندگی جدیدی به وجود می‌آید. جشن دزدیده شده عید پاک (Easter)، حتی از نظر نام نیز از این الهه بزرگ دزدیده شده است. یک تجلی حتی واضح‌تر و محبوب‌تر از نام او، کشوری به نام "Austria" است، که به معنای "سرزمین Astra" یا "ستارگان" خواهد بود. آستارته الهه طبیعت است، چیزی که در تمام تاریخ او به خوبی شناخته شده است، اما حتی توسط دشمن نیز پذیرفته شده است. درختان مقدس، چراگاه‌های سبز، زیبایی طبیعت، حیوانات و هر چیزی که نعمتی از زیبایی در این سیاره است، تحت فرمان اوست. او مراقب طبیعت است و از طریق قدرت خود، حافظ زندگی و هستی، انسان و حیوان است. او الهه زندگی شکوفا، نمادی از آفرینش خلاقانه ابدی، باروری، تولد و در نهایت، تولد دوباره پس از مرگ است.

Eos، که قویاً با Selena (الهه ماه) همبستگی دارد، در اساطیر یونان باستان به عنوان خواهر دوقلوی خورشید – Helios در یونانی – شناخته می‌شود. به همین ترتیب، Artemis حاکم ماه و خواهر دوقلوی Apollo، تجلی قدرت خورشید است. داستان‌های متعددی از اعطای جاودانگی توسط آستارته به انسان‌ها وجود دارد، مانند اعطای جوانی ابدی توسط Selene به انسانی به نام Endymeon. [۷]

همانطور که بهار پس از مرگ طبیعت از راه می‌رسد، الوهیت نیز می‌تواند پس از دوره‌ای از ویرانی و جهل، برای انسان‌هایی که به دنبال آن هستند، از راه برسد. آستارته بر این تحول نظارت می‌کند.

در اینجا یکی از معابد او در یونان باستان [معبد Artemis در افسس] به تصویر کشیده شده است. این معبد یکی از عجایب هفتگانه جهان باستان و یکی از باشکوه‌ترین معابد ساخته شده تا کنون بود. در نقاشی‌های مرموز معبد، آمازون‌ها و ملکه آن‌ها Otrera به تصویر کشیده شده بودند، در حالی که معبد پر از استعارات معنوی بود. در یکی از این استعارات، آستارته دوباره به عنوان بخشی از یک تمثیل اساطیری، شکل یک جنبه جنگجو را به خود می‌گیرد.

یک یونانی باستان به نام Antipater، در اثر خود "گلچین یونانی" به معبد او اشاره کرده است: "من دیوار بابل بلند را دیده‌ام که راهی برای ارابه‌ها بود، و مجسمه Zeus در کنار آلفئوس، و باغ‌های معلق، و تندیس عظیم خورشید، و کار عظیم اهرام بلند، و آرامگاه گسترده Mausolus؛ اما وقتی خانه Artemis را دیدم که تا ابرها سر کشیده بود، آن شگفتی‌های دیگر درخشش خود را از دست دادند، و گفتم: "ببینید، به جز Olympus، خورشید هرگز چیزی چنین باشکوهی را ندیده است."

اینانا، به طور کلی، نمایانگر قدرت Venus (زهره)، یعنی قدرت عشق است. در این بازنمایی، او جهان بیرونی، زیبایی قابل مشاهده، زیبایی فرم، زیبایی ظاهری و مقیاس را نشان می‌دهد. هیچ الهه‌ای به زیبایی او نیست. با این حال، این مفهوم به جز معانی زیبایی صرفاً بیرونی، بسیاری از معانی پنهان را نیز در خود جای داده است.

در این شکل از قدرت زیبایی، او توسط آفرودیت بازنمایی می‌شود. به اشتباه، و به دلیل سقوط آگاهی بشریت، آستارته بیشتر به عنوان الهه زیبایی جنسی بیرونی شناخته شده است. جاذبه جنسی بسیار مهم است، با میل به تولید مثل مرتبط است و برای وجود انسان ضروری است. بالاتر از این، Venus همچنین بر عشق به طور کامل حکومت می‌کند، از جنبه‌های پایین‌تر تا جنبه‌های بالاتر.

در "ضیافت" افلاطون، آفرودیت در این جنبه به دو سطح تقسیم می‌شود: "آفرودیت اورانیا" یا آفرودیت آسمانی، و "آفرودیت پاندیموس" یا آفرودیت "زمینی" و "مردم". هر یک چهره متفاوتی از الهه را نشان می‌دهند، یکی بر تولید مثل جسمانی متمرکز است، در حالی که دیگری قدرت‌های بالاتر مفهوم عشق را نمایندگی می‌کند.

زیبایی، در حالی که در شکل بیرونی آن به طور قابل بحثی همان چیزی است که زندگی را در هنر و فرهنگ ارزش زیستن می‌دهد، همچنین تجلی مفاهیم عمیق‌تر دیگری مانند هارمونی است. برای افلاطون و دیگر فیلسوفان باستان، تجلی زیبایی همچنین تجلی ایده‌آل‌های والایی مانند تعادل، هماهنگی، توازن و کمال است. افلاطون و سقراط معانی متعدد کلمه "زیبا" و مفاهیم فلسفی این اصطلاح را که با جهان ایده‌ها [قلمرو اثیری] و با بهم ریختگی جهان هستی سروکار دارند، گسترش داده‌اند. [۸]

اهمیت فراگیر مفهوم عشق و تمام تجلیات آن، تحت قدرت او مرتبط با سیاره Venus قرار می‌گیرد. همانطور که در ابتدای این صفحه توضیح داده شد، آفرودیت و حکومت بر احساس عشق، یک روند معنوی پنهان را نشان می‌دهد، که همان اتحاد روح از طریق کیمیاگری معنوی است.

افلاطون در "فایدروس" درباره تمایز دو نوع عشق می‌نویسد: عشق جسمانی [که Eros نامیده می‌شود و کلمه "erotic" امروز از آن ساخته شده است] و عشق معنوی [اتحاد روح]. این انواع عشق در بقا و تولید مثل انسان اساسی هستند، در عین حال همین نیروی معنوی به روشنگری منجر می‌شود. [۹]

In Spiritual Mythology, Astarte has many lovers, including makers of the first human civilizations like Dumuzid, or the famous myth of Aphrodite and Adonis. These are only to name a few. Behind these mythologies, there rests a very important parable, that explains that the power of the Goddess acts directly to help humanity and mere mortals. The idyllic love built between these two is not focused on the erotic aspect, but on the aspect of bonding the soul. Inanna’s descent into the underworld to save the mythical hero/god Dumuzid, is synonymous with the spiritual allegory of Demeter and the descent of Persephone on the underworld. [10] The story of Adonis and Aphrodite, regardless, has went down in history as one of the most beautiful love stories to ever have existed. Likewise, for the Germanic People, Astarte represents everything stated in this page under her name as Freya, including love and procreation. Encyclopedia Britannica explains further: “Like the Egyptian goddess Isis and the Greek Aphrodite, Freyja traveled through the world seeking a lost husband and weeping tears of gold.” [11] However, that brings us automatically into the next step in the analysis of the Goddess of Goddesses.

The “Artemis” or Virgin Aspect – Justice And Spiritual Power

As Artemis, Astarte's symbol of power is the Lunar Disk, but also her powerful prowess, being the Twin Sister of Apollo [Azazel and Astarte are twins]. Artemis lives in the forest, in the wilderness, and rules over the Moon and it’s Cycles. In that respect, her rule of the Moon is again representative of the feminine powers of the Moon. Like Azazel, she is called “Bright” [Phoebia], a connotation to her spiritual ranking and strength. Another common power of Artemis, is that Artemis can exact extraordinary punishment for violation of spiritual edicts of the Gods, like Apollo does. When Astarte wants to punish, one word describes what these punishments entail: “Terrifying”. [12] The Ancient Spartans also worshiped Venus in a warrior aspect, and the same is the case with the Babylonians and Assyrians with Inanna, for Astarte is a Warrior Goddess and a Fertility Goddess to them. The Ancient Spartan war machine, known by all people of the world and even admired worldwide today, had Aphrodite as their main city state Goddess. Under this, she was called "Aphrodite Areia" [Arya]. Sparta was renown for treating women as the pupil and the eye of the Spartan world. At the same time, Spartan women reciprocated to this behavior by being deserving of the high praise and creating new life. [13]

The nature of chastity or virginity in the Artemis symbol, is because the Moon or the inner part of the soul, does remain virgin and unadulterated. It is the part of the soul we carry through each lifetime, which defines who we are. Adulterated and virgin not only concerns sexual relationships, but how one must keep their soul and spirit pure from external evil and negative influences.

In that regard, the ability to fight back against injustice and negativity becomes rather necessary. Artemis is a Goddesses of supernal wisdom and destructive prowess, and Artemis represents the direct aspects of warfare that deal with direct destruction, no different than an aspect of Aphrodite as explained above.

Artemis, except of a huntress, is also the protector of nature, wildlife, and was the most venerated Goddess in Ancient Greek for the rural people. Like Azazel/Apollo, she protects the children and the young and innocent, while she smites with death and disease those who destroy what is sacred. She was called “Mistress of all the Animals” as a form of a honorary title. [14]

It must be kept in mind, that animals and animal life is sacred in Spiritual Satanism, and while Artemis is symbolic of killing livestock for consumption or for hunting, she also establishes the balance with the living environment of life, something that humanity must have a goal to achieve. Artemis is the protector of the wildlife.

Isis or Demeter – The Mother Of The Earth, Gods And World Aspect

Demeter is the Goddess of the Harvest, which deals with the fertility and the creation of mother Earth. The production of food, the laws of life and death, but also the deep occult mysteries of the Female Priestesses of Ancient Greece and the Eleusenian Mysteries, were created under the teachings of Astarte. These were some of the most secret mysteries in the Ancient World, where initiates learned siddhis and received enlightenment. [15] In her aspect as Demeter, Astarte is the most apocryphal and secretive of her aspects. In the depiction of the left, we have two hidden occult meanings on this painting. One word writes "ΕΝΙΑΥΤΟΣ", which means "Inner Self" or the "True Self". On the other word, we have "ΕΛΕΥΣΙΣ" which means "The Coming" or "To Become". Demeter here shows the disciple the secrets to bring the birth of the higher self, or the "Second Birth". The same history is repeated in her identity as Danu, in Irish folklore and mythology. As Danu, she precedes over the Tuatha De Danann. The Tuatha De Danann are an Irish folklore history about the Gods and the people that existed in Ireland before the present day Irish came to live there, who exhibited extreme powers of the mind and soul, but were most knowledgeable in the spiritual arts of the Gods. Dana [Astarte] is shown here also as their mother. [16]

The depth of her mysteries is extensive, and the importance of these mysteries was the “Descent into the Underworld”, which the Goddess Demeter’s most famous allegory is related to. The underworld, is symbolic of the astral plane and realms of the dead, but also of the re-connection of the soul with one’s spiritual powers.

In this myth, Demeter’s daughter, Persephone, descends into the underworld to finally get saved and brought to her mother again. The Myth of the “Descent”, also famous in Sumerian and Ugaritic history of Astarte. This story was called “Astarte’s Descent Into the Underworld”, and is the restoration of the Fallen Serpent Power [Fertility Power] and re-uniting this power with the Divine Mother or Demeter [the head of the spiritual practitioner].

When this spiritual process is completed, “Spring”, the Greek word of this being “Aneksis” which means “Opening” does occur, and the person finally opens up their spiritual faculties which allow the person to go back and forth into the “Realm of the Dead” or the Astral Plane and the physical world. The spring and blossoming of the soul happens, as the Chakras are also commonly in all Pagan Traditions depicted as flowers, and then one finally blossoms and returns to the “Divine Mother” or Demeter.

Unconsciously, from the name Demeter, we today in English speak of “The Mother” which is close to the word De-mater in it’s pronunciation. In modern German, “The Mother” is still called “Die Mutter” which is another alteration of the latter aspect of the word Demeter. Her association with the Earth, the Harvest, the family and household, but also the earth and the soil in itself, made her over time to be entitled as “Mother Earth”. Like Isis, she is a motherly figure that supplies human beings with whatever they require for life.

In her Egyptian alias as Isis, Isis is portrayed as being the Mother of “Horus the Savior”, from which “Holy Mary the Mother Of Jesus the savior” was stolen from. That constitutes one of the greatest blasphemies and corruptions against the Goddess. [17]

Astarte’s Divine Symbols: The Power of Astarte’s Sigil

The star as an occult symbol is clearly illustrated in Astarte’s Sigil. This Symbol is also called the “Pythagorean Perfection Symbol”, also frequently associated with Satan Himself, represents the unity of the 5 elements in the human being. The elements of water, fire, air and earth represent the body and the lower functions, while the Aether or the 5th element represents the finer substance of the soul and connector of all the other elements. The power of this symbol is very deep, universal, and is one of the most important sacred geometrical shapes. The fact that one pentagram can indefinitely go inside another pentagram, represent the infinity of the creative energy of the cosmos, represented in human beings as the drive of procreation and life with every succeeding generation. Her Sigil represents a case where spiritual alchemical notions inside a sigil are overabundant. It would not be an understatement to say that most if not all the mysteries of the human soul are explained in her very sigil.

Sources/Bibliography:

1. Beware since this is an enemy source, but it just reveals plainly that the Jews know everything the non-Jews do not: Astarte is the Greatest and only Good – everything bad about here is mere slander created by the Jews. “Jewish Women’s Archive: Astarte: Bible” - https://jwa.org/encyclopedia/article/astarte-bible

2. Dictionary of Ancient Greek, “Astro” word, J. Stamatakos

3. Ibid 2, “Astroos” word.

4. Ibid 2, “Feron”.

5. Encyclopedia of Greek and Roman Mythology, Luke Roman and Monica Roman

6. Ibid 5, p.343

7. Ibid 5, "Eos" section.

8. For more on this topic, refer to Plato’s and Socrate’s Symposium [a very complex text, deeply philosophical, requires a thorough analysis to understand fully].

9. Also, Plato’s Phaedrus explains the notion of philosophical love. Be aware that due to cultural differences and desecration of meanings [mostly caused by the church or stupid analysts who do not know anything of spiritual alchemy], meanings have been quite perverted. The text itself is still very valuable regardless.

10. "Descent Into the Underworld Myth" - A most famous Occult Myth of the Ancient People - For reference: https://en.wikipedia.org/wiki/Inanna#Descent_into_the_underworld

11. Encyclopedia Britannica, "Freyja" section

12. Ibid 5, “Artemis” section

13. For further reading: “It is believed that the warlike depiction of Aphrodite belongs to her very earliest acolytes and cults in Cyprus and Cythera, where there was a strong eastern influence during the Orientalizing Period.[3] This depiction can trace Aphrodite's descent from older Middle Eastern goddesses such as the Sumerian Inanna, Mesopotamian Ishtar, and Phoenician Astarte.[4][5] In Cyprus, Aphrodite was also referred to by the epithet "Aphrodite Encheios" (Aphrodite with a spear), and it has been suggested that the cult was brought from Cyprus to Sparta.[3] She was also known by this name on the Areopagus and at Corinth.[6]” – From the Wikipedia Page of Aphrodite Areia

14. Ibid 5, "Artemis" section

15. The Routledge Handbook of Greek Mythology, “How Hades abducted Persephone as his bride, but was finally obliged to share her with her mother”, page 125

16. Encyclopedia Britannica Online: “Tuatha De Danann” & “Goddess Dana”

17.“Christ in Egypt”: The Horus-Jesus Connection, D. M. Murdock

*From Father Satan directly to High Priest Hooded Cobra

Back to High Ranking Gods and Crowned Princes of Hell

© Copyright 2021, Joy of Satan Ministries;
Library of Congress Number: 12-16457