اهرام اهداف زیادی داشتند. یکی از اهداف، تشریفات آغازین و مراسمی بود، هم برای انسان‌ها و هم برای کارهای جادویی خدایان. بسیاری از هیروگلیف‌ها خدایان را در حال تنظیم چاکراهای خود با ابزاری میله‌مانند به تصویر می‌کشند. شیطان این مراکز انرژی را به بشریت داد، آنها به عنوان نفس حیات شناخته می‌شوند، که توسط خدا [پدر شیطان] به ما دمیده شده است. هفت چاکرای اصلی و بسیاری چاکرای فرعی وجود دارد. قلاب و چوب‌دستی ابزارهایی برای تنظیم چاکراهای اصلی در امتداد ستون فقرات بودند. یک نقاشی دیواری در ابوسمبل، هوروس را در حال گرفتن میله‌ای به پشت سر اوزیریس، در نقطه‌ای که دروازه اصلی چاکرای هشتم است [بالای تاج سر]، به تصویر می‌کشد. قلاب روی میله بالا و پایین می‌رود تا چاکرا را تنظیم کند. اوزیریس با حالت نعوظ ایستاده است. انرژی جنسی یک جزء اصلی در آیین رستاخیز و جاودانگی است. کندالینی جنسی است؛ نیروی حیات. انرژی جنسی همان نیروی حیات است، زیرا قدرت خلق زندگی از طریق موجودی دیگر را دارد. انرژی جنسی در طول فرآیند تنظیم، در طول ستون فقرات بالا و پایین می‌رود. آنخ مصری نماد زندگی ابدی است و زندگی ابدی به نفس مرتبط است. آنخ نیز به انرژی جنسی مرتبط است.
یکی از آموزه‌های کلیدی، غلبه بر ترس بود. تنها زمانی که انسان بر تمام ترس‌های شخصی غلبه کند، می‌توان به سطوح بالاتر دست یافت. ترس احساس اصلی است که مانع پیشرفت معنوی فرد می‌شود. ترس‌ها ابتدا باید در همین زمین غلبه شوند. برای رسیدن به این هدف، مصریان معابد ویژه‌ای در امتداد نیل ساختند. ۱۲ معبد وجود داشت، به همراه هرم بزرگ که ۱۳ معبد را تشکیل می‌داد. ۱۳=۴+۱. تمام آیات در انجیل مسیحی که به شیطان و شیاطین او با کاربردهای ریاضی خاصی اشاره دارند، به عدد ۱۳ ختم می‌شوند. چهار، عدد اصلی شیطان بود.
معبد کُم‌اُمبو (Kom Ombo) نماینده چاکرای دوم است و به دوگانگی/قطبیت اختصاص دارد؛ اساس جنسیت و دو خدا با آن مرتبط هستند – سوبک، خدای تمساح و هوروس. مصریان باستان در این معابد تجربیاتی را خلق می‌کردند که آغازگران را از ترس‌هایشان فراتر می‌برد تا در تجربه ناشناخته‌ها قوی و ماهر شوند. یک چاله آب پر از تمساح وجود داشت. آغازگر، فقط با یک نفس، به زیر آب می‌رفت و نمی‌دانست چه انتظاری دارد و آزمایش این بود که از آب در مکانی متفاوت از جایی که وارد شده بود، بیرون بیاید. آغازگران بی‌خبر بودند که تمساح‌ها کاملاً سیر بودند. آنها باید آرام و کنترل شده می‌ماندند تا بتوانند در آب حرکت کنند.
تابوت در اتاق پادشاه برای استادان به عنوان یکی از آزمون‌های نهایی آنها استفاده می‌شد. اهرام به دقت در امتداد خطوط قدرتمند انرژی زمین که به "خطوط لی" (ley lines) معروفند ساخته شده و توسط خدایان در کارهای آیینی‌شان استفاده می‌شدند. زیر هرم بزرگ، تالارهای آمِ نتی، رحم زمین قرار دارد. استاد در تابوت در وضعیت صحیح دراز می‌کشید تا پرتوی قدرتمند به چاکرای چشم سوم او برخورد کند. سپس استاد نوع خاصی از مدیتیشن را آغاز می‌کرد و تجربه آنقدر لذت‌بخش بود که برخی هرگز باز نمی‌گشتند. بخشی از آغاز، شرطی شدن دانش‌آموز برای به یاد آوردن بازگشت به بدن خود پس از تجربه بود. آغاز نهایی نیز در اتاق پادشاه برگزار می‌شد. این مراسم ۴-۵ دقیقه‌ای در مرکز اتاق برگزار می‌شد. یک آنخ بر روی چشم سوم آغازگر کشیده می‌شد.
شیطان برادری مار را برای انسان‌ها ایجاد کرد تا بتوانند به سطوح بالاتری از معنویت پیشرفت کنند. خدایان معلمان بودند. بیشتر آنها اکنون کسانی هستند که ما آنها را به عنوان شیاطین می‌شناسیم. برخی از خدایان، مانند ثوث و ایزیس از برچسب شیاطین در امان ماندند. ایزیس در واقع آستاروث است، اما تعداد زیادی این را نمی‌دانند. آنها به بشریت کمک و آموزش دادند.
منابع:
¹ خدایان عدن اثر ویلیام براملی ۱۹۹۰ صفحات ۵۳-۵۴
² راز باستانی گل زندگی اثر درونوالو ملچیزدک جلد ۲، صفحات ۲۶۲-۲۶۸
[این کتاب واقعا RHP و عصر جدیدی است، اما اطلاعات مفید زیادی در مورد مصر باستان دارد].
منابع حمایتی:
کتاب مصور مردگان مصری: ترجمه جدید با تفسیر اثر رامسس سلیم، ۲۰۰۱
© Copyright 2005, Joy of Satan Ministries;
Library of Congress Number: 12-16457
