اعمال بزرگ اجتماعی یا فردی مسیر هستند به سوی رشد و توسعه شخصی.

اقدام برای حل کردن چیزی و برای بهبود بخشیدن کلید است به سوی موفقیت شخصی و جمعی.

قدرت عمل کردن آغاز می‌شود از انسان فردی و به جلو گسترش می‌یابد. آن آغاز می‌شود از زندگی ما، به سوی بیرون گسترش می‌یابد.

هنگامی که حق خود را برای عمل کردن انکار می‌کنیم، یا حتی بهتر، خردمندانه عمل کردن - ما پیشرفت نمی‌کنیم.

از میان همه، کسانی که کمترین پیشرفت را می‌کنند کسانی هستند که کاری نمی‌کنند و دست به هیچ اقدامی نمی‌زنند. هر اقدامی مهم است: کوچک یا بزرگ.

ما باید الهام بگیریم از اعمال بزرگ شجاعت و دستاوردهای بزرگ از گذشته در حالی که کارهای بزرگ برای آینده را تصور می‌کنیم: هرچه بیشتر درک کنیم، بیشتر الهام می‌گیریم.

الهام تبدیل به عمل می‌شود، و عمل می‌تواند منجر شود به اعمال شریف تر، از طریق یک قلب شریف و روح شریف.

Ϝ