تعیین عمق خلصه

تعیین عمق خلسه:

حالت خلسه سبک:

سوژه از نظر فیزیکی آرام است

پلک‌های سوژه ممکن است پرپر بزنند یا تکان بخورند

صداها ممکن است دردناک شوند

حالت خلسه متوسط به سبک:

اندام‌های سوژه احساس سنگینی می‌کنند
تنفس سوژه کندتر و عمیق‌تر می‌شود
احساس شدید آرامش عمیق (سوژه تمایلی به حرکت، صحبت کردن یا فکر کردن ندارد)
سوژه احساس جدا شدن از محیط اطراف خود می‌کند

حالت خلسه متوسط:

سوژه از خلسه آگاه است، اما نمی‌تواند آن را توصیف کند
حالت تلقین‌پذیر (به عنوان مثال، اپراتور تلقین می‌کند که سوژه یک مورچه روی بازویش دارد و سوژه واقعاً می‌تواند خزیدن آن را احساس کند، حتی اگر چیزی آنجا نباشد یا اپراتور تلقین می‌کند که در اتاق دود وجود دارد و سوژه آن را بو می‌کند، اگرچه هیچ دودی وجود ندارد)
کاتالپسی: وضعیتی که با عدم پاسخ به محرک‌های خارجی و سفتی عضلانی مشخص می‌شود، به طوری که اندام‌ها در هر وضعیتی که قرار داده شوند باقی می‌مانند.

حالت خلسه عمیق یا خوابگردی:

سوژه می‌تواند بدون تأثیر بر خلسه، چشمان خود را باز کند
نگاه ثابت و گشاد شدن مردمک چشم هنگام باز شدن چشم‌ها
فراموشی کامل
فراموشی پس هیپنوتیزمی سیستماتیک
حرکات غیرقابل کنترل کره چشم
احساس سبکی، شناور شدن، تاب خوردن یا افتادن
سوژه تحریف صدا را تجربه می‌کند
سوژه می‌تواند عملکردهای غیرارادی بدن خود را کنترل کند - یعنی ضربان قلب، فشار خون
یادآوری خاطرات از دست رفته
بازگشت به سنین کودکی
توهمات بصری
توهمات شنوایی
بی‌حسی کامل

روش‌های آزمایش عمق خلسه:

اپراتور باید عمق خلسه را برای حفظ کنترل جلسه تعیین کند. این کار با آزمایش میزان پذیرش سوژه نسبت به تلقینات اپراتور انجام می‌شود. رایج‌ترین روش مورد استفاده این است که اپراتور به سوژه می‌گوید نمی‌تواند بازوی خود را حرکت دهد. مثال: "بازوی شما به صندلی چسبیده است، نمی‌توانید آن را بلند کنید، و وقتی تا پنج می‌شمارم، می‌خواهم سعی کنید آن را بلند کنید. اگر همکاری کرده باشید، خواهید دید که هرچه بیشتر تلاش کنید بازوی خود را بلند کنید، بیشتر به صندلی چسبیده باقی می‌ماند." سپس اپراتور تا پنج می‌شمارد و بعد از هر عدد می‌گوید: "بازوی شما به صندلی چسبیده است." وقتی به پنج رسید، اگر سوژه نتواند بازوی خود را حرکت دهد، در حالت خلسه است. اگر سوژه بتواند بازوی خود را حرکت دهد، تلقین را نپذیرفته است. اپراتور باید دوباره از اول شروع کند و توضیح دهد که بدون همکاری سوژه نمی‌تواند کاری انجام دهد. همیشه مهم است که اعتماد سوژه را جلب کنید.

مرحله بعد این است که اپراتور خلسه را عمیق‌تر می‌کند و دوباره بررسی می‌کند که سوژه تا چه حد پیش رفته است. اپراتور به سوژه می‌گوید که پشت دست او را نوازش می‌کند و او احساس بی‌حسی و از دست دادن حس فزاینده‌ای در آن دست خواهد کرد. پس از چند دقیقه نوازش و صحبت کردن، اپراتور پشت دست سوژه را نیشگون می‌گیرد و سپس همین کار را با پشت دست دیگر که نوازش نشده است انجام می‌دهد و از سوژه می‌پرسد که آیا تفاوتی احساس می‌کند یا خیر. اگر سوژه پاسخ دهد که تفاوتی وجود دارد، این مرحله از خلسه حاصل شده است. در غیر این صورت، اپراتور به سوژه توضیح می‌دهد که باید کار بیشتری برای عمیق‌تر کردن خلسه انجام شود. برای عمیق‌تر و عمیق‌تر بردن سوژه به جلسات بیشتری نیاز خواهد بود.

مرحله بعدی که اپراتور آزمایش می‌کند، مرحله‌ای عمیق‌تر است. اگر سوژه به این مرحله پیشرفت کرده باشد، دچار فراموشی خواهد شد. اپراتور به سوژه می‌گوید تصور کند که در مقابل یک تخته سیاه با یک تکه گچ سفید ایستاده است و به او دستور می‌دهد گچ را بردارد و سه کلمه روی تخته بنویسد. "حالا می‌خواهم گچ را بردارید و سه کلمه زیر را روی تخته سیاه بنویسید: اول، درخت؛ بعد چمن و در آخر ابر. وقتی نوشتن سه کلمه تمام شد، دست خود را بلند کنید." وقتی سوژه علامت داد که نوشتن کلمات تمام شده است، اپراتور به او دستور می‌دهد که یک پاک کن روی لبه تخته سیاه وجود دارد و می‌گوید: "می‌خواهم پاک کن را بردارید و کلمات درخت و چمن را پاک کنید و فقط کلمه 'ابر' باقی بماند. همانطور که کلمات را پاک می‌کنید، می‌خواهم آن‌ها را از ذهن خود نیز پاک کنید، به طوری که تنها چیزی که اکنون می‌توانید به آن فکر کنید 'ابر' 'ابر' باشد. شما به خوابی عمیق‌تر و عمیق‌تر فرو می‌روید. شما در خوابی عمیق و آرام هستید و تنها چیزی که می‌توانید به آن فکر کنید کلمه 'ابر' است. حالا، سه کلمه‌ای که روی تخته سیاه نوشتید چه بودند؟" اگر سوژه بتواند سه کلمه را به خاطر بیاورد، هنوز به مرحله فراموشی خلسه نرسیده است. در غیر این صورت، سوژه به این مرحله از خلسه عمیق رسیده است. سپس اپراتور باید بگوید: "وقتی تا سه بشمارم، آنگاه سه کلمه را به خاطر خواهید آورد و آن‌ها را برای من تکرار خواهید کرد." سپس سوژه باید بتواند کلمات را به خاطر بیاورد و آن‌ها را تکرار کند.

برای اینکه بتوانید سوژه را در جلسه بعدی هیپنوتیزم در این مرحله از خلسه قرار دهید، اپراتور باید قبل از بازگرداندن او بگوید: "از این به بعد، هر وقت شما را به خلسه ببرم، تا زمانی که تا ده بشمارم، به همان عمق خلسه‌ای خواهید رسید که اکنون در آن هستید."

سپس اپراتور سوژه را از خلسه خارج می‌کند: "اکنون تا پنج می‌شمارم. وقتی به پنج برسم، کاملاً بیدار خواهید شد و احساس شادابی و خوبی خواهید کرد."

بازگشت به صفحه اصلی هیپنوتیزم

بازگشت به صفحه اصلی مدیتیشن قدرت شیطانی